vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Voelde me een prooi
je vloog
een sierlijk
trage vlucht
draaide en
kwam terug
de nek iets uitgestoken
ik voelde me
een prooi in ogen
zonder mededogen
je schorre kreet
beet me in schijnbaar
achteloos negeren
de nutteloosheid toe
om in jouw wereld
nog te existeren
Reacties op ‘Voelde me een prooi’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!