1001 Gedichten
Gevangen in je Ego
Even naar buiten gegaan,
op zoek naar rust,
kon het leven even niet meer aan,
alles maakte me zo ongerust.
Daar liep ik dan voorbij die grote bomen,
verstikt in emoties van pijn,
zou het nog wel goed komen,
want mijn emoties razen door mij heen als een sneltrein.
Even bij het mooi water stil gaan staan,
om te ervaren de stilte om mij heen,
door mijn emoties helemaal ontdaan,
hopend dat zo dat gevoel verdween.
Opeens had ik het door,
was niet meer in het Nu aan het leven,
omdat ik gaf steeds gehoor,
aan waar het Ego zich voor deed uitgeven.
Reacties op ‘Gevangen in je Ego’
-
Wauuw erg onroerend gedicht! Liefss Marieke, ik ben op msn..!
Marieke - 27-07-2011 om 18:46
-
best wel een verdrietig gedicht....mar wel weer heel mooi geschreven...
Verwijderde gebruiker - 27-07-2011 om 19:53
-
Heel mooi Silvia wel ontroerend. Ik heb nog een nieuwe maar die is nog niet goedgekeurd. Had ik weer eerder dan de laatste gemaakt. Nou ja we zien wel weer. Denk dat ik je morgen dan even terug mail. Liefs Karlien
Verwijderde gebruiker - 27-07-2011 om 20:59
-
Lieverd wat heb je dit mooi gedaan. Ga zo door
inlichtenliefde - 28-07-2011 om 12:02
-
mooi !!! XXXkuzz
Verwijderde gebruiker - 28-07-2011 om 20:36