vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nu is er eindelijk rust
Rondom jou brandende
kaarsen gezet,
verzwakt en ziek in je bed.
Flakkeren de kaarsen,
geven een zacht van licht,
ze omfloersen je zieke,
vermoeide gezicht.
Terwijl al je geliefden,
rondom je staan
jij langzaam je ogen laat dwalen
.....besef je ,ik nu moet gaan.
Als iedereen je,
nog zachtjes als afscheid kust.
Welt er in jou een stille snik,
je tijd is gekomen
nu is er eindelijk rust!
Reacties op ‘Nu is er eindelijk rust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!