vreemd gaan.
ik zie mijn telefoon liggen.
de drang jou niet te bellen is onweerstaanbaar,
want jij bent altijd zo'n goeie luisteraar.
als ik met je praat vliegen al mijn zorgen weg.
waarom ging je vreemd?
waarom ging je bij me weg?
wat heb ik gedaan?
waarom voel jij je zo voldaan?
al die vragen zijn tevergeefs.
je wilt ze niet beantwoorden maar ik wil een antwoord!
nu 2 maanden later sta je voor mijn deur.
je zei dat ze gestoord was en met spullen gooide.
ik zei ik ben uit je leven,
dit is jouw nieuwe leven en daar bemoei ik me niet mee.
ik klapte de deur voor z'n neus dicht,
het voelde als mijn plicht.
die zoete wraak was zo fijn,
maar waarom heb ik nu zo'n leeg gevoel?
Ingezonden door
Geplaatst op
03-08-2011
Over dit gedicht
dit heb ik natuurlijk zelf niet meegemaakt ofzo, het is niet echt een goed gedicht maar ik ben hier ook om dingen uit te proberen en reacties te krijgen wat er beter kan worden graag hoor ik commentaar op dit ''gedicht''
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VreemdgaanReacties op ‘vreemd gaan.’
-
mooii gedichtjee!! echt goed geschreven en veel sterktee..!!
Linda - 03-08-2011 om 17:24
-
heel mooi geschreven...respect!! bedankt voor je reactie...liefs sil
Verwijderde gebruiker - 03-08-2011 om 19:32
-
Bedankt voor je lieve reactie! Liefs ikke
Verwijderde gebruiker - 09-09-2011 om 18:42