vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De nieuwe wereld
Wolken verschuiven in de lucht.
Mensen lopen rond over de straten.
Ze zijn hebberig en vol zelfzucht.
Ze komen elkaar tegen maar zullen niet met elkaar praten.
Het best is om het zo te laten.
Op plekken waar harten zaten, zitten nu gaten.
Vele mensen voelen zich verlaten.
In de steek gelaten.
Op gezellige plekken waar ze vroeger zaten.
Gezellig zaten met hun vrienden en maten.
Waar men dronk in eenheden van vaten.
Daarna nog eens gezellig wat aten.
Is de wereld dan zo koud en kil.
Is dit wat iedereen nu wil.
Een koude wereld vol verdriet.
Waarin niemand mekaar meer zitten ziet.
Reacties op ‘De nieuwe wereld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!