niemand wist het.

Niemand wist hoe ik me voelde.
Niemand wist hoe het met me ging.
Niemand wist wat het met me deed.
Niemand wist wat er met me gebeurde.
Niemand wist hoe ik behandeld werd thuis.
Niemand maar dan ook echt niemand wist het.
Tot op een dag, dat alles bekend werd gemaakt.
Tot op een dat, dat iedereen schrok.
Tot op een dag, dat iedereen er voor me was.
Tot op een dag, dat iedereen hulp aan bied.
Tot op een dag, dat iedereen hoorde dat ik niet meer verder wou gaan.
Tot op een dag, dat ik afscheid wou nemen.
Tot op een dag, dat iedereen me tegen houde om het niet te doen.
Tot op een dag, dat ze me hebben omgepraat.
Maar vanaf toen, was het allemaal anders.
Maar vanaf toen, had ik m’n boek dicht gedaan met alles.
Maar vanaf toen, ben ik opnieuw begonnen.
Maar vanaf toen, heb ik de liefde van m’n leven gevonden.
Maar vanaf toen, is alles weer normaal hoe het eerder was!
Maar vanaf toen, BEN IK DE NORMAALE IK WEER!