vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
vriend van me moeder
Het blijft altijd anders als we elkaar weer spreken,
Het blijft mijn hart soms weer een klein beetje breken.
Omdat hoe het toen was, samen zijn en dat jij weer lacht,
Dat gaf mij weer kracht.
Jij gaf die goeie woorden en die steun,
En soms dat ik nog steeds op je schouder leun.
Omdat het fijn is dat iemand de moed,
De moed die je aan mij geeft,
Dat is fijn en dat ik dingen dan vergeet.
Dankje voor alles wat je hebt gedaan,
En hopen dat het nog altijd zo verder zal blijven gaan.
Ingezonden door
Geplaatst op
11-08-2011
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Steun. Uitelkaar VaderfiguurReacties op ‘vriend van me moeder’
-
goed gedichtjee..!!
Linda - 11-08-2011 om 17:48