Onopgemerkt stil
Ondergaande zon strekt geruisloos
zijn laatste lage stralen
Spelen een schimmenspel
schijnen rakelings over 'n
volgepropte vensterbank
Door met vette walm bewaasde ruiten
en vliegenkadavers hun weg vinden
over tot draads gesleten pers
waarvan de schakering al zolang
geleden verdwenen was
Zo hier en daar
nog 'n vergeelde tegel
met de spreuk
'hoe welkom' men wel was
en beter als hier tikte het klokje nergens meer
blijven bidden gelastte zo ook de Heer
'n beslagen zilveren fotolijst
geeft de beeltenis weer, van een jonge vrouw
die vroeger zo mooi was en vol leven
Wijzers van de tijd zijn onopgemerkt stil
blijven staan,
nu zij haar geest aan de eenzaamheid heeft gegeven
www.droomster.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
12-08-2011
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VergetenReacties op ‘Onopgemerkt stil’
-
heel mooi...het raakt me....liefs sil
Verwijderde gebruiker - 13-08-2011 om 16:36