aanraking

k zit weer niet goed in mijn vel

Mis weer de kracht
Om steeds maar door te gaan
Omdat er niemand op me wacht

Tenminste zo voelt het voor mij
Alsof ik alleen sta in dit leven
Niemand die ooit begrijpen kan
Dat ik nog elke nacht lig te beven

Juist nu het allemaal goed moet gaan
Ik weer een relatie aan lijk te kunnen
Komt de angst weer heel dichtbij
En blijf ik het mezelf maar weer misgunnen

Ik verstijf bij iedere aanraking
En voel me de hele dag rot
Ik geef signalen af
Maar iedereen reageert zo bot

En ik weet dat mijn signalen niet opvallen
Dat mensen dit niet kunnen snappen
Maar mijn stemming is nu echt te slecht
Om alles goed te verklappen

Ik wil zo graag weer rust
Rust in mijn hoofd en in mijn lijf
Want onveiligheid en schaamte
Dat is waar ik steeds maar weer over schrijf

Deze gevoelens maken zich van me meester
En herinneringen zijn weer terug
Ik wil er dan echt niet meer zijn
Ik lig daar weer alleen op mijn rug

De angst is weer zo groot
Voor wat er allemaal is gebeurd
Ik weet niet wat ik doen moet
Het heeft me al naar beneden gesleurd

Hoe kom ik er ooit weer uit
Ik vecht de hele dag maar door
Maar het lukt me niet
Een mes galmt er in mijn oor

Als je snijd dan lukt het wel
Dan gaat de pijn voorbij
Maar laat ik nu een belofte hebben gedaan
Dat dit over is voor mij.

Ik mag van mezelf niet meer snijden
En moet eigenlijk iets anders doen
Maar wat ik ook heb geprobeerd
Niks kan aan mijn behoefte voeldoen

Muziek luisteren, tekenen, onspannende oefeningen
Steeds probeer ik het maar weer
Maar mijn onrust en mijn spanning
Die worden steeds maar meer

Wachten is nu op het moment
Dat ik het echt niet meer aankan
Dat ik toch mezelf verminken ga
Wat wordt nu mijn volgende plan? gemaakt maylie