vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schelpen uit de vloed
een afdruk in het zand
je hand pakte de zee
samen lieten we
de golven ruisen
een horizon deed mee
ik zie het vergezicht
je blikken in het
grijsgroen dromen
kus je lippenzout en
weet wat er gaat komen
we graven naar elkaar
in strandse bezigheden
ontmoeten het verleden
in het zoeken naar de
schelpen uit de vloed
dan duiken we in zee
jij bent het eerste door
ik schrik nog van de kou
maar lach als heer en
laat aan jou nu alle eer
Reacties op ‘Schelpen uit de vloed’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!