vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Somber
Soms voel ik mij verdrietig en somber
dan zit er op mijn geluk even een domper.
Ik voel mij dan vermoeid en lusteloos
Mijn hele lijf voelt dan broos.
Ik heb zin om te huilen.
Net als het weer wil ik druilen.
Mijn benen voelen zo zwaar
Mijn twee ogen als twee zachtgekookte eieren net zo gaar.
Ik geraak geen stap vooruit.
Het intereseert mij allemaal geen fluit.
Liefst ben ik alleen
zonder mensen om me heen.
Ik verveel me rot
en vang bij iedere vrouw bot.
Opgebouwd uit melancholische taal
is dit mijn droevig verhaal.
Reacties op ‘Somber’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!