Drijfveer

Drijf, veer op je inkt maar voort
Kabbelend als een beekje heen en weer
Tegen de stroom van mijn gedachten
In wit papier

Je woord verdampt
Vervluchtigt als water
Leidt ’t een eigen leven
In de adem van de wind
Waar’t vindt
Een luisterend oor

Het motief, veer, van degene die jou nam ter hand
Zal in zwarte, duistere inkt nooit te achterhalen zijn
Meerduidig zal je werk hoe fijn
Eigenzinnig aankomen
Stromen
Verder stromen
Veel verder stromen