vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Levenslang.
Bloedband
voedde eigen bodem
jonge aders vulden zich met gift
Legde angstsporen
verscholen achter lijfelijke pijn
Ongenaakbaar
de smaak van wellust volgend
“Goed[g]heilig oom†dacht
niet aan schending,
maar enkel.. aan zijn drift!
Monden bleven gesloten,
uit angst
voor de in boosheid gedrenkte lieflijkheid
hun verweer gestaakt.
Levenslang in hun geheugen gegrift
www.droomster.nl
Reacties op ‘Levenslang.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!