Met harde ogen
ik wil met pijn
je raken de diepste
passie in je smaken
daag maar uit
met harde ogen
zachtheid is gedogen
ik zal je breken
zodat je eigen jeugd
zich in gevoel kan wreken
voor de hardheid
die is aangedaan toen
ze jou alleen liet staan
eindelijk de kern voelen
die ongeraakt bleef woelen
dan je overgeven aan genot
ik laat je wonden
voelen van de scherven
die de jaren je deed erven
zal je tot het uiterste
met pijn gaan strelen dan
helen in het samen bloeden
verloren tijd vergoeden
kan ik niet je nieuwe openheid
geeft alle vrijheid aan je eigen lijf
wil melker
14/09/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Met harde ogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!