In ultiem laveren

waai maar weg
mijn bladeren
de witte zijden
kennen nog geen licht

gestreeld door zon
werd groen de kleur
je groeide lentegroot
tot de zomer naakte

alleen de onderkant
moest nog ontwaken
het verlegen draaien
zal volwassen maken

wind heeft je gestreeld
met je gespeeld
de wereld laten zien
in zijdelings passeren

de eerste zomerdag
woei hij in volle kracht
je boog maar brak
in het ultiem laveren

je dwarrelt op zijn
zuchten legt je neer
kijkt nog een laatste keer
naar stormvrije luchten