Ik moet je vergeten
je vraagt het keer op keer
je vraagt het steeds maar weer
en steeds zegt ze nee
maar toch loop je met haar mee
je bent gemeen
ik zeg het tegen haar
steeds kijkt ze heel naar
ze zegt
ik vind haar aardig
niet onaardig
ze is lief
tegen mij
ze maakt me in donkere tijden blij
ze is aardig
maar als ze o zo aardig is
waarom walg ik dan van haar
als ze naar mij kijkt waarom voel ik me dan naar
denk je echt als iemand aardig tegen jouw is
dat dat dan de waarheid is
ze is gemeen tegen je vrienden
ze wil je aan je binden
je door liefheid verblinden
en de enige die dat ziet zijn wij
maar zij maakt je o zo blij
je word ongelukkig van haar
zie je niet hoe je elke keer
zegt ik vind haar irritant
maar jij wil het niet in zien
dan moet ik je maar vergeten
misschien ben je het niet waart
haal ik je weg van de kaart
misschien moet je vrienden zijn met haar
maar uit eindelijk voel jij je ook zo naar ...
Ingezonden door
Geplaatst op
19-09-2011
Over dit gedicht
ik let natuurlijk wel op je
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Verdriet VriendschapReacties op ‘Ik moet je vergeten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!