Mijn Mannetje!
Sinds de 1ste dag waren wij 2 al zo goeie vrienden.
Je kwam altijd voor me op, als ik ruzie had.
En je was er wanneer ik me niet goed voelde.
Later werd de vriendschap anders ,
want als je me knuffelde voelde het meer
dan alleen vrienden. Ik wou de vriendschap niet kapot maken door verliefd op je worden,
Maar toch deed ik het , en werd het raar voor me
als je me knuffelde. Dus ik werd afstandelijk , en als je me pingde reageerde ik niet. Je vroeg wat er was, en ik zei heel normaal nix hoor. Je zei als er nix is , wrm negeer je me dan ? Ik wist niet wat ik moest zeggen
want je was de 1ste jongen die me echt zo goed gevoel gaf. Een half jaar lang deed ik er alles aan om je niet tegemoet te komen! Totdat je me opwachtte bij school.
Je zei ik zie je niet meer en als je me tegenkomt loop je de andere kant op. Dus doe ik het zo , je zei dat je het wist want me vriendin had het m verteld toen ie vroeg wat er was . En toen zei die dat hij hetzelfde voor mij voelde. Ik was nog nooit zo blij geweest en sprong in zn armen sinds die dag , laat ik je nooit meer gaan. Dus als je verlliefd word op een vriend loop er niet voor weg , maar zeg het gwn gelijk.
iloveyou!
Reacties op ‘Mijn Mannetje!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!