vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het leven als een roos
Het leven was als een roos,
Tenzij je voor de doornen koos.
Dan was het een leven vol pijn,
Iets waarmee je niet gelukkig kon zijn.
De rode roos werd dan zwart,
En ontkleurde heel je hart.
De littekens achterlatend in je huid,
Haalde je de laatste doorens eruit.
Maar jij gaf de roos zijn kleur,
En verspreide zijn bloemengeur.
Je kon weer naar het leven kijken,
Om nieuwe kansen aan te grijpen.
Reacties op ‘Het leven als een roos’
-
Waauw erg mooi,, merk dat het echt van binnen komt..! Echt mag ik je zeggen, sterkte!
Marieke - 07-10-2011 om 20:50
-
Dit gedicht ook weer heel mooi ! Idd, Marieke heeft gelijk :D! xxYasmine
Lovelywords - 09-10-2011 om 12:30
-
dit is prachtig :O mooi gedaan ;) en bedankt voor je reactie !
hanne SN - 09-10-2011 om 14:04
-
wauw, prachtig gedicht! echt super mooi :) liefs anouk.
Linda - 09-10-2011 om 18:38