Het water
Ik loop langs het water
ik kan even mezelf zijn
luisteren naar het mooie gesnater
Niemand om me heen
geen gepraat geen geschreeuw
even helemaal alleen
Ik zie mijn eigen spiegelbeeld
mijn hart is gebroken
ik zie niet hoe die heelt
Een meisje die zichzelf niet kent
die maar een beetje meeloopt
maar eigenlijk voor haar eigen gevoel weg rent
Ik zie iemand achter mij
ik zie alleen niet wie het is
het komt steeds dichterbij
Als ik heel goed kijk
en me goed consentreer
zie ik, ik had gelijk
Iemand die je in het water ziet
maar niet in het echt
Ach, je wilt niet weten hoeveel ik daarvan geniet
Ik zie dat dat meisje haar hart is geheeld
ze heeft geen moeite meer
een meisje die het haar niet meer scheelt
Wat ben ik blij
dat het meisje niet alleen meer is
dat ze nu weet wie er voor haar zijn en dat zijn zij
Zij die achter je staan
die je altijd steunen
dat zal ze nu weten voortaan
Ik zie dat er een traan in het water valt
ja ze weet het nu
ze heeft door haar gedachten heen geknald
Reacties op ‘Het water’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!