Licht gebruind en knap

weer zoeft
het landschap langs je heen
de zon een jaar geleden
scheen uitbundiger
liefde smeedde ons aaneen

nu zijn we weer alleen
heeft ieder
zo zijn eigen leven
het geven aan elkaar
is tot herinnering verheven

je bent op stap
naar woorden en gedichten
licht gebruind en knap
ogen die je lach verlichten
je straalt als toen ik bij je was

beelden vol herinnering raken
aan de schaduwen van morgen
vandaag schiet alles er bij in
ik zie de hemel weer verglijden
voel de pijn van samen lijden