1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
Linten en opsmuk
met de dood
op de hielen
moest ik knielen voor
het altaar des leven
daar lagen
mijn goede gaven
bewierookt door velen
maar het goud glansde dof
zonder linten en opsmuk
was het demasqué compleet
eens gloedvol geschreven
nu zijn de kleuren vergeten
ik krijg nog wat jaren respijt
niet meer kwantiteit maar
mijn gaven moeten kwaliteit
in het vaandel gaan dragen
Ingezonden door
Geplaatst op
26-10-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZelfreflectieReacties op ‘Linten en opsmuk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!