1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Mijn Innerlijk Kind

Ik droomde dat ik lang geleden, door het leven moe gestreden.
Een kind was zoals iedereen, voelde me heel alleen.
Waar was toch mijn kracht en wijsheid, alles verdween in een grijsheid.
Waar was toch mijn levenslust, tot ik wakker werd gekust.
En daar kwam ze weer tevoorschijn, en ze vroeg mag ik er bij zijn.
Stralend, dansend, boos en bang, ik liet je in de steek zo lang.
En samen zijn we nu weer één, en voel ik me op weg alleen.
Aards en sterk met opgeheven armen, dan kan jij je aan mij verwarmen.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

gaat over mijn innerlijk kind

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Leven Moegestreden

Reacties op ‘Mijn Innerlijk Kind’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Mijn Innerlijk Kind