vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tranen
vele tranen glijden moeizaam
langs mijn wangen naar beneden
door plotselinge herinneringen
van een hele tijd geleden
even liep ik weer in dat bos
jij liep naast mij,de handen los
jouw woorden deden mij zo'n pijn
jij wilde weer ongebonden zijn
plotseling was de zon verdwenen
de vogels allemaal doodstil
zelfs de lucht was niet meer blauw
jij zei niet meer ,ik hou van jou
overdonderd door jouw woorden
ben ik moeizaam verder gegaan
onze liefde was een leugen
wat heb ik fout gedaan
ik wilde je mijn tranen niet tonen
je hebt mijn hart vernield
ik geloofde al jouw woorden
over hoe jij van mij hield
Ingezonden door
Geplaatst op
29-10-2011
Over dit gedicht
Tranen
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
TranenReacties op ‘Tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!