Het was maar heel kort
Het was maar heel kort..
ik leerde je via via steeds beter kennen.
en aan een leven met jou zou ik zeker kunnen wennen.
we spraken elkaar dag en nacht op ping.
vaak was het liefde, waar ons gesprek over ging.
Toen kwam de dag dat we elkaar in het echt zagen.
Eindelijk iemand die een deel van mijn last kon dragen.
Ik was voor heel even weer gelukkig.
Ik lachde en deed niet meer zo nukkig.
We spraken nog een keer af.
En het spijt me dat ik het niet aan je zag.
Waarom moest je me verwijderen van ping.
Waarom ben jij de gene die toen al uit mijn leven ging.
Ik kreeg een smsje; sorry je bent mijn type niet.
En ik begon te huilen, huilen van verdriet.
Ik kon er niet meer tegen.
Begon helemaal te beven.
Wat ik daarna heb gedaan..
Ik ben verder gegaan.
Reacties op ‘Het was maar heel kort’
-
Mooi gedicht hoor. erg gevoelig, maar wel mooi. gaat het weer een beetje? meid, leef door. je kunt nog zo veel moois berijken. ga idd door, en geniet. liefs anouk.
Linda - 17-11-2011 om 15:04