Een vale kleur

hij kon het fluisteren
van stenen niet verstaan
de echo’s van muren
liet hij langs zich gaan

kende niet
de knusheid van de trap
die bij elke stap zijn
meebeleven krakend gaf

voor hem was het behang
geen dagboek vol herinnering
een vale kleur die
kamers scheidde van de gang

hij leefde hier
zonder te wonen
kende slechts het huis
maar was er nooit in thuis


wil melker
14/11/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl