Kinderdroom
Stil zit ze in haar kamer
waar scherven stil getuigen
van de storm
in haar hoofd
Waar mensen zorgeloos lachen
op de foto’s
aan de muur
Langzaam vallen haar ogen dicht
ach laat haar nu maar dromen
want dromen doet geen pijn
misschien dat ze daar voor even
gewoon een kind mag zijn
Stil ligt ze in haar kamer
waar het kussen zout is als de zee
van tranen
in de nacht
Waar poppen in prinsessenjurkjes luisteren
naar haar geheimen
over thuis
Langzaam wordt haar adem rustig
ach laat haar nu maar dromen
want dromen huilen niet
wie weet vindt ze daar de glimlach
die je nooit meer bij haar ziet
Stil ligt ze in haar kamer
waar al het klaterende lachen klinkt
als het breken
van glas
waar de stilte herinnert
aan de antwoorden
die nooit komen
Tot ze eindelijk slaapt
onbreekbaar
omdat alles al gebroken is
ach laat haar nu maar dromen
want dromen doen geen kwaad
ik hoop dat ze daar ontdekken zal
dat geluk bestaat
Reacties op ‘Kinderdroom’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!