De mijlpaal
In de verte
geplant in een toekomstige weide
geplant door een onmenselijk brein
een paal.
In het niets
Stevig in de grond
Lustig starend naar mijn onzekerheid
een witte paal.
Ik verlang
Ik droom
Ik hoop
Ik leef
verblind door die starende, stralende paal.
Seconden tikken
uren sneuvelen
dagen verwelken
jaren ontspringen
lijden, verdriet, nachtmerries,
een droom
de paal komt dichter.
Aan mijn voeten
geplant in en een tuin van heden
geplant door de monsterlijke tijd
de paal.
Ontgoocheling
Desillusie
Wanhoop
Waar is de starende, stralende paal?
In de verte
geplant in een bedachte toekomst
geplant door de menselijke stupiditeit
een nieuwe paal.
Achter mij
Als een rottende gedachte
meereizend naar een nieuwe paal
De realiteit.
Ingezonden door
Geplaatst op
22-11-2011
Over dit gedicht
Je zal nooit worden wie je wil worden, enkel wie je bent. Leef niet in een gedroomde toekomst, maar accepteer dat vandaag vandaag is en dat je bent wie je bent.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Nachtmerries Realiteit ToekomstReacties op ‘De mijlpaal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!