Je magie is niet verbaal

zoals jij wilt
slechts vrienden
in een zachte sfeer
de kaarsen branden
ze flakkeren niet meer

je gaf een lach
in dubieuze woordspeling
voelde hoe de stemming
snel in opmaat ging
las gedragen een gedicht

ik zag weer je gezicht
toen jij je gaf die nacht
aan mij alleen
we gingen door de barrière
heen van jaren ongeweten

ik opende
dat was vergeten
jij liet je voor het eerst
weer zien in woord en zinnen
leerde eindelijk beminnen

in je stem
spreekt nu verlangen
de zaal kun je zo vangen
met je warme lichaamstaal
want je magie is niet verbaal