Laat me lekker leven
Laat me lekker leven
Met mijn auto’s en mijn paarden
Laat mij in mijn eigen waarden
Blijf nou niet aan mijn kop zeiken
Blijf niet in mijn leven kijken
Laat me gek van E34 zijn
Al dat zeuren doet me pijn…
Die auto is mijn lust
De paarden zijn mijn leven
Ik heb nooit iets of iemand
Zoveel vertrouwen kunnen geven
Laat me in mijn eigen waarde
Zeg me niet wat ik moet doen
Ik heb ook zo mijn voorwaarden
In de toekomst, nu en ja, zelfs toen
Als je maar niet kan begrijpen
Waarom ik gek van E34 ben
Kom het zelf dan aan me vragen
Ik kan zo kwaad worden op die lui
Denken overal bovenuit te steken
Denken dat iedereen die anders is
Zomaar te kunnen vergeten
Nou al zou ik anders zijn
Dat zou het mij niet eens wat schelen
Wat ik weet dat behalve jou
Ik mijn ding met andere mensen kan delen
Daarvoor heb ik je niet nodig
Dus donder nou maar lekker op
Nee je bent hier overbodig
En sluit voor één minuut je kop
Laat me in mijn eigen waarde
Laat me zijn wie ik nu ben
Met mijn auto’s en mijn paarden
Ik wil je nu nog één ding zeggen
Als je vragen heb, kom hier
Ga geen praatjes rondstrooien
En hou op met dat geklier
Ik heb zo mijn eigen leven
En niemand komt tussen mij
Tussen mij en auto’s en paarden
Want die 2 maakten me VRIJ
Reacties op ‘Laat me lekker leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!