Nog scherpt de rots

geef mij
de stenen
die je vindt

wil de
gedachten zien
van generaties lang

hun zicht in
het weerkaatsend licht
heeft ze gerond

door water
wind en ijs zijn ze
schitterend gepolijst

zo kwamen
de lagen bloot van
hun vloeibare dromen

samen zijn we
ooit ontstaan maar
alles is een eigen weg gegaan

nog scherpt de rots
en laat zijn tanden zien
maar aan de voet ligt al zijn trots


wil melker
02/12/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl