vorige gedicht
vorige gedicht
In het duister
In het duister van de nacht
zag ik zijn witte gezicht
hij lachte gevaarlijk maar dat deed me niks
de wind door mijn haren hij zij: wat ruik je zoet
ik voelde de angst maar liep toch naar hem toe
in het duister van de nacht
zag ik zijn gezicht zou ik gaan sterven?
zijn lippen tegen mijn keel
Reacties op ‘In het duister’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!