vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De dag van het ongeval
Een ernstig voorval,
Van haat en pijn.
Wil ik samen met haar,
Op die gevaarlijke plek zijn.
Ze gaat naar binnen,
Met mij achter haar aan.
De deur sluit zachtjes,
Ik ben geen fout begaan.
Allemaal mannen om ons heen,
De wapens worden getrokken.
Kogels snijdend door mijn lichaam,
Ben ik bij het ongeval betrokken.
Bloedend lig ik daar,
Zij wordt meegenomen.
Naar een donkere kamer,
Ze is me ontnomen.
De deur word ingestrapt,
Kogels gevuurd vanaf de ander kant.
Zij rent snel naar buiten,
Zonder mij in haar hand.
Ze wist te ontkomen,
De verkrachters waren dood.
Maar ik kwam daar om het leven,
Mijn heldendaden waren te groot.
Reacties op ‘De dag van het ongeval’
-
Mooi gedichtje ! Echt wauw... Liefs
Noes - 13-12-2011 om 21:12
-
Mooi gedicht zeg! Heftig.. Liefs
Verwijderde gebruiker - 13-12-2011 om 21:23