vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De ijsbloem
in een schrale ochtendzon
druipt de ijsbloem
langzaam van de ruit
maar buiten
strakt de kou
in een felle oostenwind
glanst sneeuw
het hel kristallen wit
in onbedekte ogen
vaag luiden klokken
het ter kerke gaan
de hoogmis vangt om tienen aan
niet belopen ligt de wereld
voor ons open een witte kerst
de natuur weer op zijn best
wil melker
17/12/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
17-12-2011
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KerstmisReacties op ‘De ijsbloem’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!