vorige gedicht
vorige gedicht
Achtervolgd
Ik zie overal mensen
ze staren me aan
waarom toch
heb ik dan iets misdaan?
ik draai me om en ren snel weg
maar kan het toch niet laten
ik kijk nog even achterom
oh nee, e houden me in de gaten
Ik ren zo hard ik kan
tot ik verstijfd blijf staan
en bij de laatste glimp
zie dat er twintig spiegels staan
Reacties op ‘Achtervolgd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!