1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Mijn vriend, mijn opa

Ik zat in groep 6
De school was uit
Ik liep naar mijn moeder
Ze had een bleek witte huid
Ik vroeg wat er was
Ze zij eerst geen woord
Maar thuis werd haar stilte hevig verstoord

Opa was weg
Hij was er niet meer
ik huilde zo hard
want het deed mij zo'n zeer
ik heb uren gehuild
op de bank liggen staren
ik smeekte kom terug
en ik trok aan mijn haren

en bij de crematie ben ik tranen verloren
ik keek hem nog aan
hij had spier witte oren
dit was het einde
nu was het gedaan
keek hij mij nog maar heel even aan
en toen stond ik buiten
mijn vriend die was weg
we hebben zoveel gedaan
waar verdien ik dit aan

en als ik ’s avonds de lucht in kijk
en ik honderden sterren zie
dan voel ik me rijk
want opa’s verdwijning is onder de knie.



dit gedicht is voor mijn opa die op 7 november 2006 overleed maar voor altijd bij mij zal blijven.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

opa was mijn vriend maar toen overleed hij en dat deed mij erg veel pijn.

Geef uw waardering

Op basis van 15 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dood Opa Sterren Tranen Vriend

Reacties op ‘Mijn vriend, mijn opa’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Mijn vriend, mijn opa