vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
liefde op afstand
Een hart gescheiden, dag na dag.
Elke dag zonder jouw glimlach.
Ik kijk naar de maan.
Jij kijkt naar de maan.
Niet naast mij, maar ver vandaan.
Ik hoor jouw stem aan de lijn.
Maar het stopt niet de pijn.
Ik proef de tranen als ik aan jou denk.
Dat ik aan mezelf hopeloze gedachten schenk.
Oh, kun je het niet zien?
Dat ik dit echt niet verdien.
Ik vraag me af of onze liefde dit overleefd.
Wat de schade ook heeft.
Zijn we bij elkaar dan neem ik mijn kans.
Je neemt me weer terug in je armen.
Zodat de koelte van binnen weer op gaat warmen.
Ons hart is dan weer compleet.
Zodat ik spontaan alle ellende vergeet.
Reacties op ‘liefde op afstand’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!