Die treurwilg

de treurwilg
de top zo zwart
verenigd met de nacht
de hangende blaadjes
als een muis zo stil
allemaal zaadjes
voor nieuw leven
we moeten toch proberen te leven
en als het van de mens afhangt
zou ik toch als een heks worden verhangt
maar zelfs dat heb ik er voor over
voor die ene keer
van het zien van die verlichte blaadje
elk blad op zich
een hemelse getuigenis
van het leven van de heilige zeven