Gered!

Ben klaarwakker...terwijl ik zit te gapen.
Ben best wel moe....maar niet te moe om te gaan slapen.
Denk dat ik het bewust uitstel omdat ik weet dat ik zal gaan piekeren zodra m,n hoofd het kussen voelt.
Zoek nu nog afleiding...eet me ondertussen klem....de verwarming is uit...voel dat het flink afkoelt.
Ben verdrietig om alles wat zo onzeker is....vooral verdrietig om mijn vader.
Veel is onzeker op dit moment....alleen komt de dag dat mijn vader gaat sterven steeds nader.
We weten het allemaal, we zien hoe hij achteruit gaat en steeds minder zijn stem laat horen.
Maar gelukkig konden we deze dag nog vieren...dat hij 68 jaar geleden is geboren.
Afgelopen nacht keek ik op mijn mobiel en zag 06-10-2010 . Tijd 23.59 staan.
Geboeid bleef ik kijken en ineens in 07-10-2010 Tijd 00.00 overgaan.
Ik zei hardop"pa..je bent jarig...dit heb je gered!.
En direct volgden er tranen...lag ik te huilen in bed.
Dan het moment dat je hem gaat feliciteren met deze dag.
Zo opletten dat je niet zegt"en nog vele jaren"iets wat je snel doet maar nu echt niet mag.
Even een dikke knuffel en zeggen...pa ik hou van je .....zo echt heus waar.
Vorig jaar zou hij zeggen"hey zwarte...wat nu dan toch? wat doe je raar?
Maar gelukkig hebben wij de tijd nog gekregen om dit tegen hem te kunnen zeggen.
En wat volgt....daar hebben we ons bij neer te leggen.
Velen maakten en maken dit mee....een hele hoop pijn en verdriet.
Het hoort bij het leven....maar makkelijk is het niet!