1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Regen op het raam

De regen valt in druppels op het raam,
mijn eigen ogen vullen zich met eigen tranen.

Verdriet dat zich binnen in mij opbergt,
en weigert er weer uit te komen.
Water in mijn ogen,
dat nooit vallen mag.

Een glimlach op mijn wangen,
die nooit vervangen mag worden,
door de tranen van het verleden.

Want dat heb ik voorbij gezet,
het verleden is niet meer.
Leef in het nu,
want morgen komt eraan.

Maar mijn motto keert zich tegen mij,
het verleden komt weer naar mij toe.
Iemand weet; ik ben niet blij,
ik ben niet boos, ik ben niet moe.

Het verdriet van het verleden,
waar ik niet aan denken wil,
en de tranen van het heden,
mengen zich samen.

De regen valt in druppels op het raam,
mijn eigen ogen vullen zich met eigen tranen,
gevoed door een verdriet,
dat nooit meer weg zal gaan.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Regen Verdriet Verleden

Reacties op ‘Regen op het raam’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Regen op het raam