vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdwaald op aarde
Een nieuw jaar met nieuwe wensen, nieuwe dromen van verschillende mensen.
De natuur die op zich laat wachten, de seizoenen die veranderen van andere gedachten.
De storm waar we op wachten zal onze levens moeilijker gaan achten.
Het meisje in wit zag het niet, tranen rollen over haar wangen, niemand die het ziet
Een stroom van regen die de tranen bedekken onder een laken van haat en verdriet.
Zie de man met de boog op zijn troon staat en zijn pijl naar de hemel richt.
Zo prachtig en mooi die hemel, maakt het hier op aarde donker en sober.Â
De aarde zal worden getroffen, maar met wat? houdt de man met de boog nog voor zich...
Reacties op ‘Verdwaald op aarde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!