1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
De kop die toen viel
heb kleuren
verdiept met magie
vormen exceptioneel geproportioneerd
de lichtval is
het mysterie van schaduw
beklemt in irrationaliteit
bewegen verstilt in fixeren
maar als men kijkt in bewogenheid
vloeit alles tot totaliteit
ik schilder mijn ziel
in een magisch realistische wereld
niemand ziet de kop die toen viel
wil melker
04/02/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘De kop die toen viel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!