1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Fatsoen

Oude Waarden

Het was verboden te lopen in het plantsoen.
Daar had je als het kind het maar mee te doen.
Als ouders elkaar spraken hield je je mond.
Want je was jong en wist waar je stond.
Brutaliteit ha je een grote zonde begaan.
Lieten ze je voor straf een uur in de hoek staan.
Ook verkeerd onder eten te praten.
Om dat te doen zou je wel laten.
Tegen spreken als je dat eens durfde.
Greep je vader je in je lurven.
Mijn God als je gelogen had.
Kreeg je een pak op je blote gat.
Wanneer je vloekte moest je goed oppassen.
Kon je mond met zeep gaan uitwassen.
Zo waren vroeger de regels van het spel.
Hield je je er niet aan trokken je ouders aan de bel.
Zij hielden zich aan normen en waarden.
Die hun oudesr toen al vergaarde.
Zolang geleden waren het andere tijden.
Dat terug te krijgen moeten we vermijden.
Dag en nacht werken waren armoe troef.
Gelukkig dat het niet meer hoeft.
Maar in hun armoede waren zij netjes en beleeft.
Is toch iets wat je te denken geeft.
Nu zijn we rijk en welgesteld.
Maar zijn vergeten wat de oudjes ons hebben verteld.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

normen en fatsoen

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Fatsoen

Reacties op ‘Fatsoen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Fatsoen