vorige gedicht
vorige gedicht
Veel te veel.
Zoveel kabaal,
Allemaal.
In mijn hoofd,
Ik ben haast uitgedoofd.
Geen leven,
Meer in me,
Om te geven,
Aan je.
Het vuur dat je gaande hield,
Wat heeft me bezielt.
Het te laten doven,
Ik kan het me niet veroorloven.
Te vergaan,
Ik moet blijven gaan.
En dat doe ik, voor jou.
Reacties op ‘Veel te veel.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!