Ik mis je zo
Ik mis jou,
de pony waar ik zoveel van hou.
Ik kon altijd bij je terecht,
we waren eerlijk en oprecht.
Maar nu ben ik je kwijt,
ik heb zo'n spijt.
Ik weet dat het niet mijn schuld is,
maar het komt gewoon door dat gemis.
Waarom ben ik niet meteen je adres op gaan zoeken,
en gaan zoeken in boeken.
Maar in plaats daarvan bleef ik huilen,
en viel ik steeds weer in kuilen.
Ik dacht steeds dat ik je had,
maar dan werd ik wakker en was mijn kussen nat.
Nat van de tranen,
als ik dacht aan jou mooie manen.
Maar er is nog veel meer,
ik denk aan jou, keer op keer.
En als ik je uit de wei wilde halen,
ging je ondeugende streken uithalen.
Maar zag je dat ik wat lekkers bij me had,
dan stond je meteen naast me op het pad.
Je kon altijd zo lief flemen,
maar vergeet niet,
niemand zal ooit jou plaats innemen.
Je betekent alles voor mij,
alleen jij maakt me blij.
Mika, ik mis je zo!
Reacties op ‘Ik mis je zo’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!