vorige gedicht
vorige gedicht
Ode aan het meisje met ogen zo wonderschoon.
Ode aan het meisje met ogen zo wonderschoon
Daar zat ze met ogen zo wonderschoon;
haar blik zoet en schouwlustig als dat van een kind,
verzonken in ’s middags droom.
Ze zeilt met watten wolken over de azuren zee,
vogels vurig gekleurd glijden gracieus met haar mee.
Daar zat ze dan met ogen zo wonderschoon,
in een voor haar wolfse wereld zo grijs en doodgewoon.
Ingezonden door
Geplaatst op
21-02-2012
Over dit gedicht
Dit is opgedragen aan het meisje op de open dag van de faculteit Wijsbegeerte in Groningen. Wat heb jij toch prachtige ogen!
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dromen Ogen Romantiek SchoonheidReacties op ‘Ode aan het meisje met ogen zo wonderschoon.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!