vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dit is hoe je echt bent
Alles wat jij raakt verandert in goud,
Het versteent, het wordt koud.
Levenloos is het om je heen.
Je bent zo zwak en zo gemeen.
Straks wordt het weer donker buiten.
Bij zonsopgang zal ook geen vogeltje meer fluiten.
Er zal niemand nog tegen je praten,
Gouden bergen zijn jouw maten.
Als de wereld van jou was,dan had zij nooit bestaan,
maar zij bestaat, dus kun jij gaan.