Mijn laatste goede daad
Jong kind, onschuldig en klein
In het midden van een drukke straat
Aanstormende auto die te laat remmen zal
Ik aan de kant van de straat
Hier eindigt mijn uitstap met school
Ik laat geen onschuldig leven eindigen
Zolang ik er iets aan kan doen
Een laatste blik naar mijn klasgenoten
De adrenaline stromend door mijn bloed
Doet me sneller lopen dan ooit tevoren
Het kind grijpend en omarmend
Vang ik zelf de klap met de auto op
Roepende mensen overstemmen de pijn
Ik open mijn ogen, zie mezelf hevig bloedend
Maar het kind verderop zo goed als ongedeerd
Tevreden sluit ik mijn ogen en sterf
Zo raar als het maar kan klinken
Ik had het al op voorhand zien aankomen
Een droom als een visioen vertelde me
Dat dit mijn laatste daad zou zijn
En dat lot heb ik aanvaard.
Reacties op ‘Mijn laatste goede daad’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!