vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Puberperikelen
Wat was je mooi,lief en klein.
Ik zou de eerste jaren de belangerijkste voor je zijn.
Ik blies op je buik en kuste je tenen.
Maakte flesjes melk en kookte de spenen.
Iedereen zei:geniet van deze tijd.
Voor je het weet,is ze een grote meid.
Nu je een puber bent,heb je veel commentaar.
Op mijn kipfilet... armen en mijn grijze haar.
Al doen opmerkingen mij af en toe pijn.
Het komt wel weer goed met jouw puberbrein...
Ingezonden door
Geplaatst op
01-03-2012
Over dit gedicht
Voor mijn dochter...hou van haar zoals ze nu is.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MoederliefdeReacties op ‘Puberperikelen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!