vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een enkele lijn
langzaam werden
de gezichten grijs
kleuren zachter in vervagen
een enkele lijn
geboren in het zijn
bleef nog herinneringen dragen
de horizon kon
ik al raken in het
zo tastbare dichtbij
het licht ging uit
zelfs de helderste dromen
wilden niet meer komen
met stok en hond
ga ik op pad
voor mijn andere zintuigen
begint het echte leven pas
wil melker
03/03/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Een enkele lijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!