Het Lot

Het zou niet te begrijpen zijn
Als we ons zouden afvragen van waar al die pijn
Terwijl we weten vanwaar het bloed vandaan komt
Vooruit kijken gaat niet, omdat de toekomst naar ons gromt

Verdriet, frustratie en mislukking is het enige dat we kennen
Wanneer we aan de rand van het onbekende staan
We zouden de gunstige verwachtingen gaan koesteren
En hopen dat de regen ons vertelt waar de wolken heen zijn gegaan

Terwijl we vechten tegen de wind
Omdat het de vlieger van het verleden met zich mee wil nemen
De moed om los te laten, is het gefluister van de stemmen
En de teleurstelling die steeds dieper in de handen snijdt is degene die steeds wint

De herinneringen van wanhoop laten ons koud en verloren
Op de verwoesting van ons toekomst wachten
Omdat de engelen nooit de verlossing brachten
Laten we het geloof daarin bevroren

Michael Oigreso